- bezsilnie
- bezsilnie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. bezsilny: Przyglądać się czemuś bezsilnie. Bezsilnie patrzeć na chorobę, śmierć kogoś bliskiego. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bezsilnie
Look at other dictionaries:
bezsilnie — przysłów. od bezsilny a) w zn. 1: Patrzeć bezsilnie na czyjąś krzywdę. b) w zn. 2: Bezsilnie zaciskać ręce. c) w zn. 3: Osunąć się bezsilnie na ziemię … Słownik języka polskiego
bachnąć — dk Va, bachnąćnę, bachnąćniesz, bachnąćnij, bachnąćnął, bachnąćnęła, bachnąćnęli, bachnąćnąwszy pot. «rzucić, walnąć» Bachnąć kogoś w nos. bachnąć się «położyć się ciężko, bezsilnie, rzucić się» Bachnąć się na tapczan, na trawę … Słownik języka polskiego
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
pospuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospuszczaćam, pospuszczaća, pospuszczaćają, pospuszczaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuścić, spuścić większą liczbę czegoś w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pospuszczać zasłony … Langenscheidt Polski wyjaśnień
